Géén evaluatie van mijn meest recente ervaringen in het onderwijs

Geloof me maar, ik wil niet over m'n laatste ervaringen in het onderwijs spreken. Waarom niet? Heb ik de stukjes leerling nog tussen m'n tanden? Of ben ik juist, beroofd van broodbak, tas en jas met kauwgom in m'n haren en een kont vol punaises huilend weggerend terwijl ik door leerlingen én collega's werd nagejouwd? Welnee.

Het is meer dat ik helemaal geen zín heb om mijn meest recente ervaringen te evalueren. Mijn werkweek zit er namelijk op. Ik hoef pas maandag weer te onderwijzen. Dus ik zet het uit m'n hoofd. Dat vermaledijde onderwijs. Dat onmogelijke klussen aan weerbarstige subjecten. Dat gebrek aan discipline om consequent streng en onaardig te zijn. Dat voortdurende gebluf zonder een stok om mee te slaan.

Is het niet vreemd? Het is net als paardrijden. Een paard schopt je in principe met gemak dood. Toch halen mensen het in hun hoofd om het paard te gebieden. Als waren zij sterker. Hoe kan dat? Hoe werkt dat?

Nee!

posted by Marten @ 12:34 PM;

0 Comments:

Post a Comment

<< Home


zoek in
Docterblog

Lijfspreuk

    Wees niet al te rechtvaardig en wees niet al te goddeloos.

    Prediker 7:16v


Archives

Posts

Links