Angst, agressie en pillen
Wednesday, September 02, 2009
Weer sta ik op de grens tussen twee werelden. De wereld van de angst en de wereld van agressie. Boven- en onderwereld. Zodra ik mijn ogen op de hemel wil richten, stuift Cerberus schuimbekkend op mij af. Allengs begin ik zelf te schuimbekken, en blaf naar wie mij ontrieven.
Nieuw: angstaanvallen 's morgens. De angst heeft een wisselwerking met mijn kies- en kaakpijn, maar onder elke specifieke angst zit de primitieve, nietsontziende en niets ziende angst om het bestaan in een onveilige wereld. Een buitenbaarmoederlijke wereld. Al was zelfs de baarmoeder misschien niet helemaal veilig.
Ik kan de angst tot bedaren brengen met een benzo. Mijn benzo van voorkeur is tot nog toe lorazepam. Historisch is deze voorkeur gelegen in het feit dat dit één van de weinige benzo's is wier metabolisme niet werd verstoord door fluvoxamine, de SSRI die ik enige tijd geleden gebruikte. De benzo's zijn zeer effectief tegen angst. Ik wil evenwel liever niet van ze afhankelijk worden. Ze zijn tamelijk verslavend. Bovendien dempen ze de cognitieve vermogens en tasten het geheugen aan met betrekking tot de periode van hun werkzaamheid. Wanneer ik onder invloed van een benzo een hoofdstuk uit een roman lees, kan ik in nuchtere toestand aan hetzelfde hoofdstuk opnieuw beginnen.
De vlaamse schrijver Herman Brusselmans gebruikt al zijn gehele leven benzo's. In één van zijn vroege boeken beschrijft hij hoe hij onder invloed van Xanax (alprazolam) zijn benen slechts met moeite bij een trap omhoog krijgt. Benzo's zijn behalve anxiolytisch (en hypnotisch, en anti-convulsief) ook spierverslappend. Het is een weetje!
Aan het medicijnenfront verder de volgende ontwikkelingen:
ik heb voor mijn kies- en kaakpijn tramadol geprobeerd, het synthetische broertje van codeïne en bovendien een noradrenaline en serotonine-heropnameremmer. Tramadol lijkt qua chemische structuur op het antidepressivum Effexor (venlafaxine) en is net als Effexor in de verte verwant aan XTC. Op forums van zowel recreatieve drugsgebruikers als depressievelingen wordt tramadol door menigeen geroemd als bijkans een tovermiddel. Het is een soort kruising tussen speed en codeïne, en een acuut werkend antidepressivum.
Ik ben vooral geïnteresseerd in tramadol omdat er een onderzoek gepubliceerd is waaruit blijkt dat het middel zeer effectief kan zijn tegen Obsessief Compulsieve Stoornis. Tramadol maakte mij echter vooralsnog aggresief en erotomaan, zonder veel te doen aan mijn OCS.
Bovendien heeft tramadol potentieel gevaarlijke interacties (verlaagde convulsiedrempel, serotoninesyndroom) met mijn huidige SSRI, sertraline (merknaam Zoloft).
Ik heb verder ziprasidon (merknaam Geodon), een atypisch antipsychoticum, geëxploreerd, met gemengde resultaten. Het schijnt me ondertussen akathisie ofwel angstige onrust te bezorgen, reden waarom ik het aan het afbouwen ben.
Voorts heb ik mijn huisarts weten over te halen om mij gabapentine voor te schrijven, een anticonvulsivum dat door goeddeels onbegrijpelijke werkzaamheden in de hersenen pijngevoeligheid kan verminderen. Op forums wordt ook gerept van de werkzaamheid van het middel tegen angst. Mogelijk dus twee vliegen in één klap voor mij. Het middel is tenslotte ook geliefd bij recreatieve gebruikers omdat het in hoge doseringen een unieke, productieve, sociale high kan geven. Deze high treedt helaas niet op bij chronisch gebruik.
Ik ben geaccepteerd voor de Angst & Dwang-dagbehandeling van het UMCG. Ik wacht nu op een uitnodiging om aan de therapie te beginnen.
Labels: dagboek, medicijnen
posted by Marten @ 1:36 AM;
