Van onze dodelijk vermoeide verslaggever aan het front
Friday, September 29, 2006
Even snel een bericht van uw razende reporter: ik heb gedurende de week in mijn werkplaats gebivakkeerd (een uit de klauwen gegroeide asoboerennederzetting in het land van Bartje) bij een bed and breakfast-adres waar ik mijn knutselkamer (want dat was het) moest delen met een pissebeddenfamilie.
Het werk is zeer vermoeiend; 's avonds achter mijn knutselburo moest ik nog vaak verder met de lessen voorbereiden.
Aan het begin van de week liep ik bepakt en bezakt van het station naar de school toen een mevrouw achter mij mij aansprak: 'Meneer?'. 't Is erg, maar ik was ochtendsjagrijnig en antwoordde enigszins bits: 'Ja?!' zo van: 'U moet wel een hele goede reden hebben om mij zo vroeg op de ochtend aan te spreken?!'. - 'Ik kan uw paspoort zo uit uw tas pakken'. - 'Blinder!' vloekte ik luid met een hele dikke 'l'. 'Dat is niet best! Bedankt!'- 'Graach dien', antwoordde de vrouw, en 'oant sjen'. Mijn vloek had mijn herkomst uit Friesland verraden.
Een collega blijkt een broer te zijn. Ook een kind van God de Vader. Gisteren, toen hij mij na de ouderavond naar het station bracht, hebben we nog samen gebeden. En één van de conciërges verdenk ik er ook van. Die kwam mijn lokaal binnenlopen terwijl ik bezig was met een lesvoorbereiding, zag dat ik in de Bijbel staarde en zei, schijnbaar blij verrast: 'Je bent godsdienstleraar?'. Ik vertelde dat ik een verhaal voorbereidde uit Numeri, waar de verkenners van het beloofde land ondanks de schoonheid en vruchtbaarheid van het land het niet zien zitten met het land omdat er reuzen wonen en vervaarlijke volkeren. 'Geen geloof hè', reageerde de conciërge. Ha! Dat is er vast ook één! Nog even en ik ga een bidbreak organiseren. Of een powerprayerplant. Of wat dacht je van 'The prAy-team'?!
We'll see.. We'll see..
posted by Marten @ 12:23 AM;
