De absurditeit van het werkend bestaan en de komende Umwertung aller Werte
Thursday, October 12, 2006
Daar zijn we weer. Brak uit bed gekropen, met de moed der wanstaltigheid voor de klas, vergaderend en studerend in de trein voor een college morgenvroeg waar ik mijn bevindingen omtrent een boek over paradoxaal leiderschap van zieleherders moet delen. Daarna wacht mij een Mount Everest aan nakijkwerk, waarbij ik nog zwijg over de lesvoorbereidingen die mij daarná nog in het verschiet liggen.
Mijn maag kan het allemaal niet meemaken. Zolang het niet uit de hand loopt, is het nog grappig om te constateren dat het lichaam werkelijk een veto-recht kan uitspreken door je een zodanige pijn te bezorgen dat je eieren voor je geld kiest en je overmatige bedrijvigheid tijdelijk staakt. Zo heb ik meermalen op de bank liggen wachten om de buikpijn te laten wegtrekken, waarna ik verder studeerde. Wijn noch chocola hebben geholpen.
Het werkend bestaan heeft iets absurds, vind ik. Waar gaat dit allemaal over? Zijn we met z'n allen helemaal gek geworden?
Op de school waar ik werk heerst een krachtige opstandigheid jegens de hogere sferen van de organisatie. Als de Heer terugkomt zullen dergelijke hogere sferen plaats moeten maken voor de werkelijke realisering van het hoge hier op aarde, waarbij de zwakken zullen worden verheven en de sterken verpletterd. Nietzsche blijft zich door de era's heen omkeren in zijn graf.
Voor welk feestje weet je je uitgenodigd?
posted by Marten @ 1:19 PM;
