Een doos vol snoep en vergif
Saturday, March 27, 2010
Vandaag stopte een busje van TNT voor mijn deur. De postbode belde aan. Een pakje? Heb jij wat besteld? vraag ik aan mijn vrouw. Het antwoord luidt ontkennend. Ik heb ook niets besteld. Een verrassing? Ik neem een doos in ontvangst waar ik niet voor hoef te tekenen. Op de doos is een sticker geplakt waarop iemand onder 'contents' het woord 'Candy' heeft geschreven.
Terwijl ik de doos openmaak, barst ik in een bijna hysterisch lachen uit. De doos zit vol met potjes pillen, psychofarmaca, met etiketten en al. Op de etiketten herken ik de naam van een gast die ik op het internet heb leren kennen en die mij al eens eerder wat pillen had opgestuurd (dextroamfetamine, goed voor de motivatie en paradoxaal genoeg soms ook effectief tegen een obsessief-compulsieve stoornis, waarschijnlijk door je te helpen je op andere dingen te concentreren). Hij zou mij nog wat memantine opsturen, een middel tegen dementie dat veelbelovend is als anti-obsessief/compulsief middel (het is een 5HT3-antagonist, een glutamaat blokker en een D2 agonist). Maar behalve memantine heeft hij mij nog 15 andere potjes opgestuurd, bevattend:
Abilify (aripiprazol) 5mg; Rilotek (riluzol), een middel tegen de spierziekte ALS en ook een glutamaat blokker; Pristiq (desvenlafaxine) 50mg XR capsules; Lunesta (eszopiclon), een slaapmiddel; Prozac 20mg capsules en Prozac 40mg capsules; Invega (paliperidon, de metaboliet van Risperdal) 3mg XR; Namenda=memantine 10mg tabletten; Geodon (ziprasidon) 80mg en 60mg capsules; Lexapro (escitalopram) 10mg tabletten; twee flesjes guanfacine, een alpha 2a agonist die bloeddrukverlagend werkt en concentratie bevorderend; morfine (anderhalve tablet van 20mg); en tot slot een flesje zonder etiket, waarop met zwarte stift en in een slordig handschrift '50mg' is geschreven, en dat kleine hoekige capsules bevat waar 'alza 18' op gedrukt is.
Eric, Eric, je hebt toch geen zelfmoord gepleegd en als een origineel zelfmoordbriefje je hele medicijnplank naar mij opgestuurd?!
De doos en de hele inhoud stinkt trouwens naar de bedompte, morsige, zware lucht van verschraalde sigarettenrook.
Mijn vrouw vindt dat ik de doos met inhoud weg moet gooien. Het meeste kan ik ook eigenlijk niet gebruiken; de memantine en de guanfacine zijn wellicht het interessantst; Abilify (aripiprazol) kan ook de moeite waard zijn om te proberen, Prozac is natuurlijk nooit weg, en die morfine bewaar ik voor een noodgeval.
Het is toch hilarisch dat iemand in Amerika mij een doos vol medicijnen op recept kan opsturen, waaronder morfine, er 'Candy' op kan schrijven, en dat die doos zonder poespas zowel de Amerikaanse als de Nederlandse douane passeert?
Ik kan deze doos natuurlijk ook als een ironisch teken beschouwen dat mijn obsessie met medicatie nu toch echt draconische vormen aan het aannemen is.
Hoe dan ook, vooralsnog heb ik de potjes als in een parade bovenop de hoogste plank in mijn werkkamer gezet. Snoep. Of vergif. Of iets daartussenin.
(Om de privacy van mijn weldoener te waarborgen heb ik zijn naam onleesbaar gemaakt.)
Labels: medicijnen
posted by Marten @ 7:59 AM;
Angst, agressie en pillen
Wednesday, September 02, 2009
Weer sta ik op de grens tussen twee werelden. De wereld van de angst en de wereld van agressie. Boven- en onderwereld. Zodra ik mijn ogen op de hemel wil richten, stuift Cerberus schuimbekkend op mij af. Allengs begin ik zelf te schuimbekken, en blaf naar wie mij ontrieven.
Nieuw: angstaanvallen 's morgens. De angst heeft een wisselwerking met mijn kies- en kaakpijn, maar onder elke specifieke angst zit de primitieve, nietsontziende en niets ziende angst om het bestaan in een onveilige wereld. Een buitenbaarmoederlijke wereld. Al was zelfs de baarmoeder misschien niet helemaal veilig.
Ik kan de angst tot bedaren brengen met een benzo. Mijn benzo van voorkeur is tot nog toe lorazepam. Historisch is deze voorkeur gelegen in het feit dat dit één van de weinige benzo's is wier metabolisme niet werd verstoord door fluvoxamine, de SSRI die ik enige tijd geleden gebruikte. De benzo's zijn zeer effectief tegen angst. Ik wil evenwel liever niet van ze afhankelijk worden. Ze zijn tamelijk verslavend. Bovendien dempen ze de cognitieve vermogens en tasten het geheugen aan met betrekking tot de periode van hun werkzaamheid. Wanneer ik onder invloed van een benzo een hoofdstuk uit een roman lees, kan ik in nuchtere toestand aan hetzelfde hoofdstuk opnieuw beginnen.
De vlaamse schrijver Herman Brusselmans gebruikt al zijn gehele leven benzo's. In één van zijn vroege boeken beschrijft hij hoe hij onder invloed van Xanax (alprazolam) zijn benen slechts met moeite bij een trap omhoog krijgt. Benzo's zijn behalve anxiolytisch (en hypnotisch, en anti-convulsief) ook spierverslappend. Het is een weetje!
Aan het medicijnenfront verder de volgende ontwikkelingen:
ik heb voor mijn kies- en kaakpijn tramadol geprobeerd, het synthetische broertje van codeïne en bovendien een noradrenaline en serotonine-heropnameremmer. Tramadol lijkt qua chemische structuur op het antidepressivum Effexor (venlafaxine) en is net als Effexor in de verte verwant aan XTC. Op forums van zowel recreatieve drugsgebruikers als depressievelingen wordt tramadol door menigeen geroemd als bijkans een tovermiddel. Het is een soort kruising tussen speed en codeïne, en een acuut werkend antidepressivum.
Ik ben vooral geïnteresseerd in tramadol omdat er een onderzoek gepubliceerd is waaruit blijkt dat het middel zeer effectief kan zijn tegen Obsessief Compulsieve Stoornis. Tramadol maakte mij echter vooralsnog aggresief en erotomaan, zonder veel te doen aan mijn OCS.
Bovendien heeft tramadol potentieel gevaarlijke interacties (verlaagde convulsiedrempel, serotoninesyndroom) met mijn huidige SSRI, sertraline (merknaam Zoloft).
Ik heb verder ziprasidon (merknaam Geodon), een atypisch antipsychoticum, geëxploreerd, met gemengde resultaten. Het schijnt me ondertussen akathisie ofwel angstige onrust te bezorgen, reden waarom ik het aan het afbouwen ben.
Voorts heb ik mijn huisarts weten over te halen om mij gabapentine voor te schrijven, een anticonvulsivum dat door goeddeels onbegrijpelijke werkzaamheden in de hersenen pijngevoeligheid kan verminderen. Op forums wordt ook gerept van de werkzaamheid van het middel tegen angst. Mogelijk dus twee vliegen in één klap voor mij. Het middel is tenslotte ook geliefd bij recreatieve gebruikers omdat het in hoge doseringen een unieke, productieve, sociale high kan geven. Deze high treedt helaas niet op bij chronisch gebruik.
Ik ben geaccepteerd voor de Angst & Dwang-dagbehandeling van het UMCG. Ik wacht nu op een uitnodiging om aan de therapie te beginnen.
Labels: dagboek, medicijnen
posted by Marten @ 1:36 AM;
