Bassen, zonde en verantwoordelijkheid, orkest en vertrouwen
Sunday, June 03, 2007
Ik heb gebast bij Xtreme, de tienerdienst van de Bethel. Ik verving Erik, vriend van wie de vrouw op knappen staat. Dat wil zeggen, zij kan elk moment bevallen - dus wil Erik paraat zijn.
Het was leuk om te doen. Ik weet het, 'leuk' is een woord dat zo vaak gebruikt wordt dat het tamelijk nietszeggend lijkt te zijn geworden - en toch kan het, zo niet alles, dan toch een hoop zeggen. Enfin, het was leuk, wat ik al zei.
Geestelijk heeft zich een transformatie in mij voltrokken: ik ben van mijn frustraties afgestapt als van een oude, aftandse, aan alle kanten rammelende en bijna uit elkaar vallende weduwe. Ik loop nu verder over het water. Niet dat ik af en toe niet dreig weg te zinken - maar Jezus is er om mijn hand vast te pakken en liefdevol vermanend te vragen: 'Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?'
De preek ging vandaag over 'Freedom' (op de een of andere manier is het hipper om je preekthema in het Engels te presenteren). Dat problemen met twijfels, negatieve gedachten, slechte gewoontes e.d. een gevolg zijn van de strijd die gevoerd wordt in de onzichtbare geestelijke wereld. Dat niet wij de oorzaak zijn van deze problemen maar de zonde, ofwel de satan die ons via de zonde graag in een houdgreep neemt. De spreker vroeg: Ben jij de oorzaak van die negatieve gedachten etc.? Nee, moest de zaal antwoorden (en velen gaven aan deze suggestie gehoor). De vraag en het antwoord werden nog enige malen herhaald. Wie dan wel? De zonde! riepen sommigen, anderen: De satan! Op grond van die uitspraak uit Paulus' knap ingewikkelde betoog in Romeinen 7 kon ik dit alles wel meemaken. Ja, de zonde kan als een vreemde macht tegenover ons staan en ons vervreemden van ons van boven geboren zelf. Aan de andere kant is deze gedachte, wanneer zij op zichzelf staat, gevaarlijk. Wij hebben immers een vrije keuze. Zelfs als de satan onze wil gevangen neemt hebben wij nog de keuze om de hand van Jezus aan te grijpen. In onze keuzevrijheid zijn wij uiterst verantwoordelijk. We zijn niet slechts zielige slachtoffers van de zonde. Sterker nog, de Bijbel aarzelt ook niet om ons ronduit voor daders uit te maken. Ongetwijfeld is de ene mens meer dader dan slachtoffer en de andere meer slachtoffer dan dader. Maar toch allen daders.
Enfin, in de tweede ronde (dezelfde dienst wordt twee keer gehouden in de Bethel om het grote aantal kerkgangers te kunnen bedienen) was de preek inhoudelijk aanmerkelijk zwakker, jammer genoeg. De preek vloog echt uit de bocht op het punt waar de spreker de vraag van zonet anders formuleerde, namelijk als: Ben jij verantwoordelijk voor de zonde? Nee! moest de zaal antwoorden, en aarzelend gaf menigeen daaraan gehoor. Ben jij verantwoordelijk voor de zonde? Nee! Wie dan wel? Satan! werd enthousiast geroepen. Ja, zo lust ik er nog wel een paar. Als de Bijbel beweert dat wij niet verantwoordelijk zijn voor onze zonde dan ben ik een astmatische chihuahua. En dan satan de schuld geven. Nee, dat is te kort door de bocht, dat is: uit de bocht.
Zo zie je maar weer: hoe belangrijk is het niet om ieder idee in de Bijbel te plaatsen binnen het geheel van ideeën in de Schrift. Als je de partij van één instrument in een orkest geïsoleerd zou beluisteren, zou je misschien een compleet verkeerd beeld krijgen van de compositie in z'n geheel. Zo is het ook met de Bijbel.
Goed, ik ben afgestudeerd. Wat ga ik doen? Ik heb nog steeds last van mijn gebit (zeurende ontstekingen in dode kiezen die m'n hoofd onder druk zetten) maar het bepaalt m'n toekomstvisie niet langer. Misschien geneest God me, misschien niet; misschien laat ik me op alternatieve wijze (niet: op occulte wijze) behandelen, misschien ook niet. Laat ik liever op God vertrouwen en zien wat Hij voor mij in petto heeft.
Labels: bijbel, dagboek, geloof, muziek, theologie
posted by Marten @ 8:16 AM;
3 Comments:
-
At 2:22 AM,
Unknown said...
-
De kaakchirurg heeft bij mij prima gewerkt. Echt een aanrader. Een opstandingservaring in medische zin.
Ik denk dat zonde, telkens wanneer het woord gebruikt wordt, over iets heel specifieks moet gaan.
De mens is gewoon de mens, geneigd tot zonde. Blijft zonde een algemene vage term in de prediking, dan blijft de gemeente met spoken bezig. -
At 2:36 AM,
Unknown said...
-
Ja, nog even een comment, omdat een andere post nogal vervuild lijkt met opmerkingen waarvan je hoofd op hol slaat als je ze in verbinding met de tekst probeert te plaatsen.
Verdorie Marten, Köhlbrugge en een andere interessante mevrouw, die iets met Freud van doen heeft. Dat lijkt me interessante stuff. Maar als ik het goed begrijp heeft mr. K. het niet overleefd? Of heeft Geurt Henk toch nog iets heel gelaten van deze mijnheer van wie ik niets weet, behalve dat mijnheer Noordmans redelijk vaak over hem spreekt. -
At 3:51 AM,
Marten said...
-
De kaakchirurg heeft mij weinig mogen baten. Dode elementen in je hoofd, het is de fysieke onreinheid ten top. Anderzijds zijn wij in zekere zin al bezig lichamelijk te sterven vanaf onze geboorte. Maar check dr. Meinig, autoriteit op het gebied van wortelkanaalbehandelingen, voor toxiciteit van aldus behandelde kiezen (het bacteriële afval veroorzaakt door endo's is giftiger dan mosterdgas en veroorzaakt degeneratieve ziektes).
Wat zonde betreft - in besproken preek werd dit wel degelijk praktisch uitgewerkt. Wat ik miste was vooral het aspect van onze wil.
Nee, mr. K. heeft het niet overleefd. Ik heb m'n best voor hem gedaan, maar alas.. En GHvK heeft echt niets heel gelaten van de beste man.
In aansluiting bij mijn metafoor van het bijbelse orkest is over Kohlbrügge wel gezegd dat hij een viool bespeeld met slechts één snaar - die van de genade - maar dit wel virtuoos doet. Hoe virtuoos ook, daarmee heeft hij de bijbelse compositie bepaald geen recht gedaan. Alhoewel het overbenadrukken van een waarheid ten koste van andere waarheden soms op z'n plaats kan zijn. Kohlbrügge was echter wel erg eng gefocust en monomaan.
Geef me je adres en ik stuur je m'n scriptie op.
